Sterowniki w systemach kontroli dostępu – jak definiujemy i jak działają?

 

Sterowniki w systemach kontroli dostępu to istotny element składowy, odpowiadający za decyzję o dopuszczeniu do strefy chronionej czy odmowie dostępu. Mogą prowadzić kontrolę przejścia w konfiguracji autonomicznej – jako indywidualne urządzenia albo sieciowej, gdy stanowią część większej całości.Komunikują się z jednostką centralną, sterowane są on-line za pomocą komputera.

Sterowniki w systemach kontroli dostępu powiązane są bezpośrednio z czytnikami. Użytkownik wprowadza określone znaki identyfikujące do czytnika wprost z klawiatury szyfratora, za pomocą karty magnetycznej czy zbliżeniowej albo za pomocą fal radiowych. Kod identyfikujący zostaje następnie przesłany do sterownika w systemie kontroli dostępu i na podstawie jego jednoznacznej identyfikacji sterownik „wie”, jaki użytkownik i gdzie dokładnie poprosił o dostęp. Następuje decyzja sterownika o otwarciu przegrody czy odmowie dostępu. Tak najprościej rzecz ujmując  możemy opisać funkcjonowanie sterownika w systemie kontroli dostępu.

Sterownik kontroli dostępu Pluto od C&C Partners

Sprawdź funkcjonalności sieciowego sterownika kontroli dostępu w filmie poniżej

Zobacz również:

Jakie parametry są istotne w przypadku sterowników w systemach kontroli dostępu?

Sterowniki w systemach kontroli dostępu to także dodatkowe cechy i funkcjonalności, jak np.: kontrola drzwi jedno- lub dwustronnych (czyli obustronnie chronione przejścia kontrolowane), kontrola stanu drzwi, syrena alarmowa, sygnalizacje akustyczno-optyczne, czujniki krańcowe itp. W przypadku sterowników w systemach kontroli dostępu kierowanych z jednostki komputerowej istnieje możliwość przydzielania uprawnień poszczególnym użytkownikom, gromadzenie danych np.: dla potrzeb analizy ruchu w chronionym obiekcie, prowadzenie nadzoru i monitorowanie, tworzenie czasowych harmonogramów za pomocą dedykowanego oprogramowania itp.

Parametry techniczne , które należy wziąć pod uwagę przy wyborze sterownika w systemie kontroli dostępu to m.in.:

  • ilość obsługiwanych przejść;
  • zakres temperaturowy pracy;
  • pamięć wewnętrzna;
  • tryb pracy: autonomiczny „off-line”, z centralką „on-line”;
  • rodzaj komunikacji z centralą;
  • dodatkowe funkcjonalności itp.

Zobacz także: